Kategori 2009 Cilt 1 Sayı 1

1.1.5. Malatya Evlerinin Kapı Tokmakları

Başlık:

Malatya Evlerinin Kapı Tokmakları

DOI:

DOI

Yıl: 2009

Cilt: 1

Sayı: 1

Sayfa: 47-60

Özet:

Kapı tokmakları; maddi kültür varlıklarımız içerisinde özel olarak ele alması gereken önemli ayrıntılardır.
Bir yandan Anadolu maden sanatının geldiği noktayı işaret ederlerken bir yandan da Anadolu’nun zengin süsleme
kompozisyonlarının güzel örneklerini sergilerler. Bu çalışmada temel işlevi ses çıkarmak olan kapı tokmaklarının
Anadolu evlerinin cümle kapılarında ağaç ve madenin üstün bir estetik anlayışı ile sosyal yaşamın işlevsel boyutuna
sunulmuş birlikteliği Malatya evlerinin kapı tokmaklarıyla örneklendirilmiştir. Umulur ki Bu çalışma yok olan
değerlerimizin bir noktada yazıya ve biçime dönüştürerek tarihe iade edilmesi anlamında hak ettiği yeri bulur. Bu
çalışma da Malatya ilinin coğrafi konumu, tarihi, kentin mimari özelliklerinin yanı sıra Malatya Merkeze bağlı
Konak Belediyesi, Yeşilyurt İlçesi, Yeşilyurt’a bağlı Bostanbaşı ve Yakınca Belediyeleri ve BattalGazi ilçesindeki
değişik tip ve boyutlar da kapı tokmakları ve örnek olarak da iki tip şakşak; yapım malzemesi boyutları, süsleme
ve kompozisyon özellikleriyle ele alınmıştır. Ayrıca ilk kez Malatya evlerinin kapı tokmakları tipolojisi
oluşturulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Malatya evleri, kapı tokmakları, tarih, sanat.

Kaynakça:

Aytaç, İ., “Malatya-Mimari” Türkiye Diyanet Vakfı, İslam Ansiklopedisi, C.27, Ankara 2003,s.474,477
Barlas, U., “Halk Bilimi Açısından Safranbolu Evleri Kapı Tokmakları”, V.Milletler Arası Türk Halk Kültür Seksiyonu Bildirileri, Ankara, s. 106–107
Baş, U. A.,, “Kökenin Orta Asya’da Bulduğumuz Kapı Tokmakları” Sanatsal Mozaik Dergisi, S.15, İstanbul, 1996, s.56–60.
Binan, C., “Kapı” Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi, C:2, İstanbul, 1993,s. 944–945 Deniz, Bekir , “Malatya Türk Ev Mimarisinin Ana Hatları”, M.T. R.E Bülteni, S.11–12, İstanbul, 1980,s. 19–23
Erginsoy Ü., “Maden Sanatı” , Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi, C:2, İstanbul, 1993, s. 1144–1146
Erginsoy Ü., İslam Maden Sanatının Gelişimi, İstanbul, 1978
Göğebakan, G., XVI. Yüzyılda Malatya Kazası (1516–1560) , Malatya, 2002
Küçükerman, Ö., Güner, Ş., Anadolu Mirasında Türk Evleri, İstanbul, 1995,
Özbek, O., “Malatya’nın Eski Evleri “ , I. Battalgazi ve Malatya Çevresi Halk Kültürü Sempozyumu Bildirileri, Malatya, 1986, s. 46–49
Özen, K, “Divriği Demirci Esnafının Geleneksel Kapı Süsleme Sanatı” Türk Folkloru Araştırmaları, S.198/1, 6 Ankara, 1985, s.55–56
Özme, A., Şahin, H., “Geleneksel Malatya Evlerinde Cümle Kapıları”, Türk Arkeoloji ve Etnografya Dergisi, S–2, Ankara, 2001 s.23-128
Seyidoğlu, H., Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı, Geliştirilmiş 5. Baskı, İstanbul, 1993
Tan, N., Folklor ( Halk Bilimi) Genel Bilgiler, Geliştirilmiş 3. Baskı, İstanbul,1995
Turgut, H., “Kültür, Mekân ve Zaman, Geleneksel Malatya Evleri”, 17. Tarihi Türk Evleri Haftası 3– 15 Mayıs 1999, Seminer Geleneksel Malatya Evleri, İstanbul, 1999, s.10–14

1.1.4. Kültür Ve Tabiat Varlıklarının Tanımlanması – Yüksel Göğebakan

Başlık:

Kültür Ve Tabiat Varlıklarının Tanımlanması

DOI:

DOI

Yıl: 2009

Cilt: 1

Sayı: 1

Sayfa: 39-46

 

Özet:

Kültür ve tabiat varlıklarının tanımlanması adlı bu çalışma; gerek ülkemizde gerekse uluslararası alanda nelerin kültür ve tabiat varlıkları olması gerektiği hususunda kabul edilmiş yaklaşımları ele almaktadır. Ancak, kültür ve tabiat varlıklarına ilaveten özellikle son yıllarda hızlı bir şekilde yok olan hayvan türleri de çalışma içerisinde bir değer olarak ele alınmıştır.
Her ne kadar tabiat varlığı tanımlamasında özellikleri, farklılıkları ve jeolojik döneme ait olmaları gibi kavramlar önemli kriterler olarak kabul edilmiş ise de günümüzde o kadar hızlı bir doğa tahribatı yaşanmaktadır ki biz yeryüzündeki bütün doğal alanları çalışma içerisine almayı uygun bulduk. Çünkü, bu gidişle çok kısa bir süre sonra dünya üzerinde maalesef sıradan orman, bitki ve hayvan bulmak bile çok zor olacağa benziyor.

 

Anahtar Kelimeler:

Kültür varlığı, eski eser, tabiat varlığı ve ekoloji.

Kaynakça:

BAŞKAYA, F. Çığrından Çıkmış Bir Dünya. 1. Baskı, Ankara: Maki Basın-Yayın, Nisan 2004.
BAŞKAYA, F. Kalkınma İktisadının Yükselişi ve Düşüşü. 3. Basım, Ankara: İmge Kitabevi, 2000.
GERÇEK, F. Türk Müzeciliği. 1. Baskı, Ankara: Kültür Bakanlığı, 1999.
http://www.kultur.gov.tr/portal
KİZİROĞLU, İ. Ekolojik Potpuri. 1. Basım, Ankara: Takav Matbaacılık, Mayıs 2001.
ÖZEL, S. Uluslararası Alanda Kültür Varlıklarının Korunması. İstanbul: Alkım Yayınları, 1998.

1.1.3. Hermeneutiğin Tarihsel Dönüşümü – Emre Öztürk

PDF

Yazar: Emre ÖZTÜRK

Başlık: Hermeneutiğin Tarihsel Dönüşümü

DOI: <a href=”https://doi.org/10.5281/zenodo.10611790″><img src=”https://zenodo.org/badge/DOI/10.5281/zenodo.10611790.svg” alt=”DOI”></a>

Yıl: 2009 Cilt: 1 Sayı: 1 Sayfa: 11-38

Özet:

Hermeneutiğin tarihçesine ilişkin kısa bir betimleme yapmanın ve hermeneutiğin tarih içerisinde üstlendiği fonksiyonları ortaya çıkarmanın amaçlandığı bu çalışmada, hermeneutiğin tarihsel dönüşümleri tarihsel bir süreç ve süreklilik temelinde gösterilmeye çalışılmıştır. Hermeneutiğin her bir kullanım tarzı, önceki kullanım tarzlarından bağımsız olmadığı gibi, onu ortaya çıkaran dönemin niteliklerinden de kopuk değildir. Çalışmada, hermeneutik, antik Yunan tanrısı Hermes’ten başlanarak günümüze kadar kazandığı bütün niteliklerle gözler önüne konmaya çalışılmıştır. Ortaçağ dünyasının alegorik yorumlama yöntemi, metinlerin anlaşılmasını sağlayan yöntem ve teknikler bütünü, tin bilimleri metodolojisi, varlığın varolma tarzı ve felsefe içerisine çekildiği ortamın evrensel bir nitelik kazanıp hakikat iddiasında bulunduğu bir tecrübe olarak hermeneutiğin farklı kullanım tarzları teker teker ele alınıp ana hatları belirtilmeye ve mümkün mertebe sorgulanmaya çalışılmıştır. Günümüzde, neredeyse her disiplin tarafından ele alınan hermeneutiğin ne olduğunun anlaşılması adına, ona ilişkin yapılacak tarihsel bir çalışmanın önemi ve gerekliliği kuşku götürmez. Bu çalışma, hermeneutiğe ilişkin tarihsel bir perspektif kazandırdığı ölçüde amacına ulaşmış olacaktır.

Anahtar Kelimeler: Hermeneutik, Yorum, Hyponoia, Alegori, Teolojik Hermeneutik, Evrensel Hermeneutik, Anlama, İfade, Dasein, Oyun, Gelenek, Önyargı, Tarihsel Etkilenmiş Bilinç, Ufukların Kaynaşması, Diyalog, Felsefî Hermeneutik.

Kaynakça:

BOLLNOW, O. F.; “İfade ve Anlama”, Hermeneutik Üzerine Yazılar (iç.), Derleyen ve Çeviren: Doğan Özlem, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2003, s. 93–139.
BUBNER, R.; Modern Alman Felsefesi, Çeviren: Aziz Yardımlı, İdea Yayınevi, İstanbul, 1993.
ÇÜÇEN, A. K.; Heidegger’de Varlık ve Zaman, Asa Kitabevi, Bursa, 2003.
GADAMER, H.–G.; “Tarih Bilinci Sorunu”, Toplum Bilimlerinde Yorumcu Yaklaşım (iç.), Editör: P. Rabinow ve W. Sullivan, Çeviren: Taha Parla, Hürriyet Vakfı Yayınları, İstanbul, 1990, s. 79–106.
GADAMER, H.-G.; “Eleştirmenlerime Cevap”, Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (iç.), Derleyen ve Çeviren: Hüsamettin Arslan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2002, s. 258–284.
GADAMER, H.-G.; “Hermeneutik Problemin Evrenselliği”, Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (iç.), Derleyen ve Çeviren: Hüsamettin Arslan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2002, s. 61–73.
GADAMER, H.-G.; “Kuşkucu Hermeneutik”, Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (iç.), Derleyen ve Çeviren: Hüsamettin Arslan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2002, 149–161.
GADAMER, H.-G.; “Dilthey’ın Tarihselciliğin Güçlüklerinde Dolanışı”, Hermeneutik Üzerine Yazılar (iç.), Derleyen ve Çeviren: Doğan Özlem, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2003, s. 169–211.
GADAMER, H.-G., “Hermeneutik”, Hermeneutik Üzerine Yazılar (iç.), Derleyen ve Çeviren: Doğan Özlem, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2003, s. 11–33.
GADAMER, H.-G.; Truth and Method, Translated by Joel Weiensheimer and Donald G. Marshall, Continuum, London, 2004.
GADAMER, H.-G.; “Man and World”, Philosophical Hermeneutics (iç.), Translated and Edited by David E. Linge, University of California Press, Berkeley, 2004, s. 59–69.
GADAMER, H.-G.; Güzelin Güncelliği: Bir Oyun, Sembol ve Festival Olarak Sanat, Çeviren: Fatih Tepebaşılı, Çizgi Kitabevi, Konya, 2005.
GADAMER, H.-G.; Hakikat ve Yöntem, 1.Cilt, Çeviren: Hüsamettin Arslan ve İsmail Yavuzcan, Paradigma Yayıncılık, İstanbul, 2008.
HEIDEGGER, M.; Varlık ve Zaman, Çeviren: Kaan H. Ökten, Agora Kitaplığı, İstanbul, 2006. KANT, I.; Arı Usun Eleştirisi, Çeviren: Aziz Yardımlı, İdea Yayınevi, İstanbul, 1993.
KEARNEY, R.; “Paul Ricoeur and the Hermeneutics of Translation”, Research in Phenomenology, Vol. 37, Brill Academic Publishers, Leiden, 2007, s. 147–159.
KISIEL, T.; “Geleneğin Vukubulması: Gadamer ve Heidegger’in Hermeneutiği”, İnsan Bilimlerine Prolegomena: Dil, Gelenek ve Yorum (iç.), Derleyen ve Çeviren: Hüsamettin Arslan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2002, s. 181–209.
KRESS, J.; “Aristotle’s Hermeneutics of Facticity: Heidegger’s Early Phenomenological Interpretation of Aristotle”, Research in Phenomenology, Vol. 36, Brill Academic Publishers, Leiden, 2006, s. 328–341.
MAGEE, B.; Büyük Filozoflar: Platon’dan Wittgenstein’a Batı Felsefesi, Çeviren: Ahmet Cevizci, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2000.
METZ, R.; “Wilhelm Dilthey’in Felsefesinin Canlı ve Ölü Cepheleri”, DILTHEY, Wilhelm; Alman Ruh Tarihine Dair Tetkikler (iç.), Çeviren: Hasan Cemil, Yeni Zamanlar Yayınları, İstanbul, 2004, s. 7–15.
MISCH, G.; “Tin Bilimleri Kuramı İçinde Yaşama Felsefesi Düşüncesi”, Hermeneutik Üzerine Yazılar (iç.), Derleyen ve Çeviren: Doğan Özlem, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2003, s. 33–57.
MISGELD, D.; “Gadamer’in Hermeneutiği Üzerine”, Hermeneutik ve Hümaniter Disiplinler (iç.), Derleyen ve Çeviren: Hüsamettin Arslan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2002, s. 73–99.
NGUYEN, M.; “Hermeneutics as Translation: An Assessment of Islamic Translation Trends in America”, Muslim World, Vol. 98, Blackwell Publishing, Boston, 2008, s. 485–501.
ÖZLEM, D.; Max Weber’de Bilim ve Sosyoloji, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 1990.
ÖZLEM, D.; Bilim, Tarih ve Yorum, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 1998.
ÖZLEM, D.: Tarih Felsefesi, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2004.
PALMER, R. E.; Hermenötik, Çeviren: İbrahim Görener, Anka Yayınları, İstanbul, 2003.
POGGELER, O.; “Heidegger, Bugün”, POGGELER, Otto ve ALLEMAN, Beda; Heidegger Üzerine İki Yazı (iç.), Çeviren: Doğan Özlem, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2006. s. 11–89.
RIEDEL, M.; “Wilhelm Dilthey’da Teorik Bilme ve Pratik Yaşama Kesinliği Bağıntısı”, Hermeneutik Üzerine Yazılar (iç.), Derleyen ve Çeviren: Doğan Özlem, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2003, s. 57–93.
TATAR, B.; Felsefî Hermenötik ve Yazarın Niyeti, Vadi Yayınları, Ankara, 1999.
TATAR, B.; Hermenötik, İnsan Yayınları, İstanbul, 2004.
TOPRAK, M.; Hermeneutik ve Edebiyat, Bulut Yayınları, İstanbul, 2003.
WACTERHAUSER, B. R.; “Anlamada Tarih ve Dil”, İnsan Bilimlerine Prolegomena: Dil, Gelenek ve Yorum (iç.), Derleyen ve Çeviren: Hüsamettin Arslan, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2002, s. 209-251.
WARNKE, G.; Gadamer: Hermeneutics, Tradition and Reason, Stanford Universty Press, Stanford, 1987.
WEST, D.; Kıta Avrupası Felsefesine Giriş: Rousseau, Kant, Hegel’den Foucault ve Derrida’ya, Çeviren: Ahmet Cevizci, Paradigma Yayınları, İstanbul, 1998.

1.1.2. Savaşların Ressamı: Şehit Hasan Rıza

Başlık:

Sanat Ölmedi

DOI:

DOI

Yıl: 2009

Cilt: 1

Sayı: 1

Sayfa: 3-10

Özet:

Hasan Rıza’nın çalışmalarında ele aldığı konular, hala geçerli reel uygulamaların ve düşünsel temeldeki eylemliliklerin varlığı ile canlılığını sürdürmektedir. Bu açıdan bakıldığında Hasan Rıza’nın etkilerini kendinden sonraki dönem sanatçılarında da görmek mümkündür.

Anahtar Kelimeler:

Kaynakça:

ANONİM, “Osmanlı Ressamlar Cemiyeti”, Osmanlıcadan sadeleştiren: Cavit Mukaddes, Cey Sanat, Temmuz/Ağustos 05/05, s.60–63
BAŞKAN, S., “Şehit Hasan Rıza Osmanlı Savaşlarının Ressamı”, Türkiye’de Sanat, Eylül/Ekim 1999, sayı.40, s.50–57
BAYAZOĞLU, Ü., “Şehit Ressam Hasan Rıza’nın Bitmeyen Çilesi”, Tarih ve Toplum, Mayıs 2003, s.233, s.281– 287
BOYAR, S.P.., “Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye Cumhuriyeti Devirlerinde Türk Ressamları”, Jandarma Basımevi, Ankara–1948
GÖREN, A. K., “Türk Resim Sanatında Edirne: Edirne’ye Yerleşen Ünlü Ressam: Şehit Hasan Rıza ve Türk Ressamların Gözüyle Edirne”, Edirne Serhattaki Payitaht, haz. E.Nedret İşli – M.S. Koz, Yapı Kredi Kültür ve Sanat Yayınları, İstanbul 1998, s.633-644
GÜLER, A. S., “İkinci Meşrutiyet Ortamında Osmanlı Ressamlar Cemiyeti ve Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Gazetesi” ( Mimar Sinan Üni. Doktora Tezi ), İstanbul-1994
GÜREL, H. N., “Türk Resminden Örneklerle Portre Üç Köşeli Görsellik”, Sevimce Sanat Galerisi Yayınları, İstanbul-1993
GÜVEMLİ, Z., “Sabancı Resim Koleksiyonu”, Ak Sanat Yayınları Sanat Kitapları Serisi:7, Yer belirtilmemiş – 1984
ÖZDENİZ, E., “Türk Deniz Subayı Ressamları/Turkish Naval Officer Painters”, Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Kültür Yayınları Sanat Eserleri Dizisi No:1, İstanbul–1994
TEVETOĞLU, F., “Hasan Rıza” maddesi, Türk Ansiklopedisi, c.XIX, MEB Basımevi, Ankara–1971, s. 25–27 YETİK, S., “Ressamlarımız”, c.I, Güzel Sanatlar Birliği Resim Şubesi Neşriyatı, İstanbul–1948
ERBİL, Ö., “Aralarındaki Tek Farkı Bulun”, Milliyet Yaşam, 17 Ocak 2003. http://www.milliyet.com.tr/2003/01/17/yasam/ayas.html
ÜSTÜNİPEK, M. “Türk Resminin Ustaları” www.lebriz.com/v3_artst/san_Bio.aspx?sanID=95&lang=TR
PELVANOĞLU, B., “7 Ressam 7 Retrospektif “, sergi kataloğu, www.sanalmuze.org

1.1. Sanat Ölmedi – Levent İskenderoğlu

Başlık: Sanat Ölmedi

DOI: DOI

Yıl: 2009 Cilt: 1 Sayı: 1 Sayfa: 1-2

Özet:

Sanat, kendini tanımlayabilen insanın, varlığı ile ürettiği ve varlığı insan zihninin yüceliğine bağlı olarak anlam kazanan fakat aynı zamanda insanın varlığından da bağımsız bir varoluş zeminidir. İnsan yaşamı boyunca kendini ifade etmek isteyen ve bunun yollarını arayan bir varlıktır. Var olan doğal ifade biçimleri dışında bilgi birikimleri, etkileşim içinde olduğu kültürel çevre, yer ve zaman, ekonomi, iklim siyaset gibi onlarca etkenin biçimlendirdiği ve tüm içselliği ile kişiselleştirdiği ifade biçimleri ile ortaya koyar.